WIELKANOC
Wielkanoc obchodzi się na pamiątkę zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Poprzedza ją 40-dniowy post i Triduum Paschalne. Jest najstarsze i najważniejsze ze wszystkich świąt chrześcijańskich.
Triduum zaczyna się w Wielki Czwartek. W tym dniu spotkamy się z niecodziennymi symbolami obecnymi w liturgii Mszy Wieczerzy Pańskiej:
- Wyciszenie dzwonów i dzwonków w czasie mszy. Dzwonki używane w czasie przeistoczenia zostają zamienione na kołatki, o głuchym i mniej przyjemnym brzmieniu. Kościół wycisza się i poważnieje, ponieważ wie, że Chrystus zostaje zdradzony i uwięziony.
- Obmycie nóg - przypomina o geście Jezusa, który wykonał wobec Apostołów. Zwykle obmywa się nogi dwunastu mężczyznom.
- Przeniesienie Najświętszego Sakramentu do ciemnicy - po Komunii świętej następuje przeniesienie Pana Jezusa do przygotowanego przedtem tabernakulum znajdującego się w miejscu zwanym Ciemnicą.
- Zdjęcie z ołtarza świec, obrusu, mszału i krzyża - gest ten symbolizuje zakończenie wieczerzy, ale także odarcie Jezusa z szat i pozostawienie Go w samotności.
- Otwarcie tabernakulum i pozostawienie go pustym - wyraźny znak, że Jezus nie przebywa już w tym miejscu, ale cierpi zamknięty w Ciemnicy i oczekuje na wyrok.
Msza Wieczerzy Pańskiej to jedyna Msza sprawowana w każdym kościele w tym dniu.
Wielki Piątek to dzień Krzyża. Po południu we wszystkich świątyniach katolickich odprawiana jest niepowtarzalna wielkopiątkowa Liturgia Męki Pańskiej. Celebrans i asysta wchodzą w ciszy. Przed ołtarzem przez chwilę leżą krzyżem. Centralnym wydarzeniem liturgii wielkopiątkowej jest adoracja Krzyża. Zasłonięty fioletowym suknem Krzyż wnosi się przed ołtarz. Celebrans stopniowo odsłania ramiona Krzyża i śpiewa trzykrotnie: "Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata", na co wierni odpowiadają: "Pójdźmy z pokłonem". Na zakończenie Mszy Wieczerzy Pańskiej Ciało Chrystusa zostaje przeniesione do specjalnie przygotowanej kaplicy, zwanej ciemnicą. Na ołtarzu umieszczonym przy Grobie lub na specjalnym tronie wystawia się Najświętszy Sakrament w monstrancji okrytej białym przejrzystym welonem - symbolem całunu. Tabernakulum jest opróżnione i otwarte, gaśnie wieczna lampka, a ołtarz, przy którym jeszcze przed chwilą sprawowano Najświętszą Ofiarę, stoi obnażony i pusty. Wchodzimy w czas Bożej męki...
W Wielką Sobotę podobnie jak w Wielki Piątek Kościół nie sprawuje Eucharystii. Błogosławione są pokarmy wielkanocne. Trwa adoracja przy Grobie Pana Jezusa. Wielka Sobota kończy się o zmroku rozpoczęciem Wigilii Paschalnej, która to należy już do Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Wygasza się światła w kościele. W odpowiednim miejscu poza kościołem rozpala się ognisko. Gdy lud się zgromadzi, przychodzi kapłan z posługującymi, z których jeden niesie paschał. Następnie poświęca się ogień. Kapłan na paschale żłobi rylcem krzyż, nad krzyżem grecką literę Alfa, pod krzyżem literę Omega, a na czterech polach między ramionami krzyża cyfry bieżącego roku. W tym dniu jest również błogosławieństwo wody i odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych.
Świętowanie Zmartwychwstania Pańskiego rozpoczynamy od uroczystej Wigilii Paschalnej.
Procesja rezurekcyjna jest uroczystym ogłoszeniem zmartwychwstania Chrystusa i wezwaniem całego stworzenia do udziału w triumfie Zmartwychwstałego. Zależnie od tradycji i warunków miejscowych procesję rezurekcyjną można odprawić po Wigilii Paschalnej albo rano przed pierwszą Mszą św.
Święta Wielkanocne przypominają nam, że my również zmartwychwstaniemy – nasze istnienie nie zakończy się z chwilą śmierci, będziemy żyć wiecznie.
Dlatego jesteśmy szczęśliwi i śpiewamy radosne „Alleluja”.